In de geschiedenis van de vereniging was dit nog niet eerder voorgekomen. Maar op de algemene ledenvergadering van 16 april 2009 was het dan toch zover.
Ereleden
Twee leden werden benoemd tot erelid, wegens hun bijzondere verdiensten. In de eerste plaats Ineke Breedveld. Zij behoorde tot de oprichters van onze vereniging en bekleedde vervolgens jarenlang op gedreven wijze de functie van voorzitter. Je kunt rustig stellen dat zij de vereniging van een actiegroep rond de redding van De Kolk in Maarsbergen heeft getransformeerd tot de bloeiende en invloedrijke natuur- en cultuurhistorische vereniging die het nu is. En tot op de dag van vandaag blijft zij zeer betrokken bij het wel en wee van onze vereniging en kunnen we zonodig een beroep op haar doen. Geert Kappe overhandigde na het houden van een passende toespraak de bijbehorende 'oorkonde van erelidmaatschap' en een bos bloemen aan het Ineke Breedveld.
Geert Kappe overhandigde de 'oorkonde van erelidmaatschap' en een bos bloemen aan het Ineke Breedveld | scheidend secretaris Wim Arendsen geflankeerd door zijn opvolgers Han Overkamp en Gijs van Roekel |
Als tweede was Wim Arendsen aan de beurt, onze scheidende secretaris. Vele jaren lang was Wim de rijzige, rustige, betrouwbare en nauwgezette secretaris van het bestuur van de vereniging Maarn-Maarsbergen Natuurlijk. Hij combineerde dit met het secretariaat van de Cultuurhistorische Commissie en was bovendien hoofdredacteur van De Modderkoning. Ook is hij nog enige jaren secretaris van de Federatie Groene Heuvelrug geweest. Daarnaast was hij veelvuldig te vinden bij vrijwel alle activiteiten van de vereniging en op vele externe vergaderingen en bijeenkomsten. Deze opsomming is niet compleet!
In zijn toespraak memoreerde Geert Kappe de bergen werk die Wim, vaak op de achtergrond blijvend, verzet heeft. De vereniging heeft veel aan Wim te danken. Ook hij kreeg de 'oorkonde van erelidmaatschap' overhandigd met nog een ander blijk van waardering. Zijn echtgenote Trees werd met een bos bloemen in deze hulde betrokken. Zij heeft hem immers nogal wat avonden moeten missen en als hij dan eens thuis was zat hij vaak te vergaderen of achter de computer. Eén man was niet genoeg om Wim op te volgen, Han Overkamp volgt Wim op als secretaris van de vereniging Maarn-Maarsbergen Natuurlijk en Gijs van Roekel als secretaris van de Cultuurhistorische Commissie. Hierover is kortgeleden een artikel in De Kaap verschenen van de hand van Monique José Timmermans die ook de bijgaande foto maakte. Hierop zien we van links naar rechts Han, Wim en Gijs.
Afscheid Jeltje
Naast het afscheid van Wim Arendsen was er nog een afscheid: Jeltje Bijleveld heeft het bestuur verlaten. Helaas kon Jeltje niet op de ledenvergadering aanwezig zijn, maar in de daarop volgende bestuursvergadering hebben wij op gepaste wijze aandacht besteed aan haar afscheid. Jeltje heeft jarenlang met groot enthousiasme en inzet de lezingen en excursies verzorgd. Zij zal bij verdere activiteiten betrokken blijven, maar haar rol in het bestuur is overgenomen door Erdie Burema.
Structuurvisie
Het is al enige tijd geleden dat er een Modderkoning is verschenen, wat zou kunnen duiden op weinig activiteiten van het bestuur. Niets is minder waar! Vlak voor de vakanties werden de ontwerp-structuurvisie en het centrumplan gepresenteerd. De Raad van de gemeente bood niet de gelegenheid op de ontwerp-structuurvivisie in te spreken. Toch heeft de Federatie Groene Heuvelrug (FGH) namens de natuurverenigingen gemeend een reactie naar de Raad te moeten sturen.
De FGH is van mening dat de voorliggende structuurvisie nog geen integraal ontwerp is. Er zullen nog een aantal hoofdkeuzes gemaakt moeten worden met betrekking tot het verkeer en vervoer, met betrekking tot de bescherming van landschap, natuur en cultuurhistorische waarden buiten de EHS en met betrekking tot woningbouw, sportvelden en bedrijventerreinen. De onderlinge relaties tussen deze keuzes zullen nader uitgewerkt moeten worden. Het blijft bijvoorbeeld onduidelijk of er wel buiten de rode contouren gebouwd kan worden en bedrijfsterreinen aangelegd kunnen worden. Zo zijn er bij Maarsbergen toch nog 350 woningen gedacht en de aanleg van een bedrijventerrein blijft mogelijk. Bij Maarn zijn plotseling nieuwe ideeën gelanceerd: ontwikkeling van het centrum, ontwikkeling bij de Twee Marken en een sportgalerij langs de Planetenbaan. Een onderbouwing ontbreekt. De Raad heeft evenwel besloten het concept na de vakantie in de inspraak te brengen, met die restrictie dat voor Maarsbergen geen aantal woningen genoemd zal worden.
Informatieavond
Tijdens een informatieavond zijn de plannen voor het Centrum gepresenteerd. Tijdens die avond werd een aantal aanwezigen verzocht niet langer zo kritisch te zijn en de plannen voor de bouw van winkels en appartementen zonder meer te laten doorgaan. Wij hebben ons altijd op het standpunt gesteld dat uitbreiding van met name de PLUS en de bouw van een aantal appartementen mogelijk moet zijn, maar steeds met de bijkomende vraag: hoe? Wij hebben ons neergelegd bij de hoogte van de gebouwen, maar blijven ons afvragen of deze massaliteit wel in ons dorp past. Bovendien blijven er bij ons vragen over het aantal parkeerplaatsen, de afwikkeling van het verkeer op de Tuindorpweg in verband met het bevoorraden van de winkels en de manier waarop de openbare ruimte moet worden ingericht.
Vijvers en voetpaden
Een aantal andere zaken hebben ons ook nog bezig gehouden, zoals de vervuiling van de vijvers langs de Beeklaan en het voetpad in de Droststeeg. Voor de vijvers werd deze zomer een proef uitgevoerd voor de verwijdering van het eendenkroos. Tot nu toe is het resultaat niet overweldigend. Navraag bij het Waterschap zal leren of de proef geslaagd is. Uitbaggeren moet worden overwogen temeer daar de waternavel weer aan het oprukken is. Het probleem met het voetpad in de Droststeeg leidt tot een voortdurend overleg met onze wijkregisseur. Onlangs zijn een aantal lage plekken opgevuld met verontreinigde, zwarte aarde. Bij de huidige weersomstandigheden lijkt dat een oplossing, maar zodra het weer omslaat komen wij van de regen in de drup. Het pad wordt dan onbegaanbaar. Een afdoende oplossing voor zowel de wandelaars als de ruiters is blijkbaar moeilijk te vinden, maar is wel mogelijk. Het gaat dan echter wel wat kosten.
door: Gijs van Roekel en Geert Kappe