Lancastermonument Maarn – Gedicht

Ons monument

Wij zitten op De Pol,
De wind ruist zachtjes langs onze oren.
We horen het geluid van een vliegtuig
Het komt onze rust verstoren.

Een vliegtuig stortte hier lang geleden neer,
Zeven mannen werden neergeschoten,
Ze hadden geen verweer.

Nu herdenken wij hun heldhaftigheid
En alles wat ze gaven in deze strijd.
Bij deze steen worden zij herdacht
Dat is hetgeen er van ons wordt verwacht.

Zij zetten alles op alles om ons te laten leven,
Meer konden ze ons niet geven.

Na een tijdje zwegen voorgoed de kanonnen
En toen wist iedereen:
De oorlog is gewonnen.

Het maakt niet uit wie je ook bent,
Maar respecteer dit mooie monument.

Maartje van der Hammen & Melanie Kaijzer,
Groep 8 basisschool De Meent
30 maart 2012.

Deel dit bericht:
Gerelateerde berichten

Eindrapport Expeditie Achtertuin

In Nederlandse stadstuinen en op stadsbalkons leven honderden, zelfs duizenden, dier- en plantensoorten. Meestal worden die over het hoofd gezien als we denken aan “stadsnatuur”, maar ze

Lees verder »