De grens tussen Woudenberg en Maarsbergen is sinds 1200 voor een groot deel een aarden wal. Op oude kaarten ziet men vaak op deze grens de oude namen Hinderdijk, Monnickendijk en Zeghedijk.
Hoewel deze genoemde dijken niet erg hoog zijn, vaak maar een halve meter, geeft het toch aan dat wij hier over een laag en nat gebied spreken. De aanwezige wallen rond het kasteel Maarsbergen zijn vaak net zo hoog, maar die wallen zijn ontstaan als begrenzing van oud cultuurland (landbouwpercelen). De dijken in het lagere gebied echter zijn aangelegd bij de ontginning van het gebied.
Ongeveer 800 jaar geleden begon de grote ontginning van het laagste deel van Woudenberg. Om de hinder van water tegen te gaan werd er een zogenaamde hinderdijk aangelegd. Deze dijk is nog volledig aanwezig, en loopt van de hogere gronden bij Anderstein naar de Grift bij de Woudenbergseweg. De hinderdijk kruist de Woudenbergse weg en is ook aan de overzijde langs een fietspad weer zichtbaar. Omdat dit deel werd aangelegd door monniken heet het Monnickendijk. Het dijkje is aangelegd om het water te keren van de hogere gronden van Maarsbergen.
Omdat er in die tijd nog geen waterschappen waren die de afvoer van water regelden, was het te veel aan water vaak een reden voor ruzie. En dus trachtte men door aanleg van een kade het water van de buren te keren (hinderen – vandaar de naam 'hinderdijk'). Daarna kon men het gebied gaan ontginnen. Op een oude kaart van 1696 zijn deze dijken al zichtbaar en ook in gebruik als weg. Dat verklaart de breedte van dit soort dijken, ongeveer 3 – 4 meter. Zie de kaart hieronder waarop de grenswal als rode lijn is aangegeven.
De gemeenten Utrechtse Heuvelrug en Woudenberg zagen het historisch belang in van deze dijk en daarom werd een renovatieproject uitgevoerd van de nog aanwezige delen van de grenswal tussen Maarsbergen en Woudenberg. Ook de provincie Utrecht heeft een bijdrage geleverd. Op 17 april aanstaande zal een informatiepaneel onthuld worden bij een recreatieplaats halverwege het fietspad wat loopt van de Maarsbergseweg naar de Rumelaarseweg.
door: Cees van Lambalgen
Landschapsbeheer Utrechtse Heuvelrug
